نوروز 1358 یکی از بهترین سال هایی بود که ایرانیان در طول چند دهه اخیر تجربه کرده اند چراکه از یک سو بساط تاج و تخت نظام شاهنشاهی برچیده شده بود و از سویی دیگر 37 روز از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته و اولین امتحان جدی ایرانیان در روزهای دهم و یازدهم فروردین در راه بود.

در آن روزها امام خمینی (ره) در قم علاوه بر جایگاه رهبری، اتخاذ تصمیمات کلان برای اداره نظام نوپا را برعهده داشت، اما هنوز نه جمهوری اسلامی تاسیس و نه قانون اساسی آن تصویب شده بود و به لحاظ رسمی مسئولیت اداره کشور بر عهده مهندس بازرگان بود.

در مقابل محمد رضا پهلوی همچون پدر خود در تبعید از ایران به سر می برد و وی را نه به خانه اش در انگلستان راه داده بودند و نه اجازه و امکان یافته بود که به کاخ زیبای خود در اسپانیا برود تا اینکه سرانجام متوجه شد در مصر نیز جایگاهی ندارد و مغرب را به عنوان مقصد بعدی انتخاب کرد. از همین رو فردی که 36 سال، نوروز را با عنوان شاه آغاز کرده بود می بایست در غربت و تنهایی آغاز سال جدید را تحویل می کرد.

هویدا، ریاضی و نیک پی رای دادند

بر خلاف شاه مخلوع، نخست وزیرش نوروز 58 را در زندان حکومت انقلابی و در فاصله دو دادگاه سپری می کرد. از سوی دیگر برگزاری همه پرسی جمهوری اسلامی نیز سبب شده بود تا شخص نخست وزیر نیز واپسین نوروز عمر خود را نیز ببیند.

در این بین برپایی رفراندوم جمهوری اسلامی در روزهای 10 و 11 فروردین را می توان مهمترین اتفاق نوروز سال 58 قلمداد کرد.

رفراندومی که در آن چند تن از دست اندر کاران رژیم قبلی نیز شرکت کردند و رای خود را در زندان قصر به صندوق ریختند. هویدا رای خود را به دقت تا کرد و به صندوق انداخت و در جواب این که رای او آری بوده یا نه، گفت: رای باید مخفی باشد.

عبدالله ریاضی، رئیس مجلس شوراهم پای صندوق رای آمد و به جمهوری اسلامی رای داد. همچنین نیک پی، شهردار و سناتور سابق به جمهوری اسلامی رای آری داد و گفت: انشاالله مبارک است. اما در پایان هر 3 مقام با حکم دادگاه هایی به ریاست شیخ صادق خلخالی، به اعدام محکوم شدند و هیچ یک نوروز بعد را ندیدند.